تنها تعداد انگشت شماری از گیاهان در جهان وجود دارند که کافئین تولید می کنند و یربا مِیت (Yerba Mate) یکی از آنهاست. همراه با چای، قهوه، کاکائو، کولا (یا کولا) و گوارانا، گیاه یربا میت هم برای تولید نوشیدنی کافئین دار استفاده می شود. اگرچه یربا میت به عنوان دم کرده و یک نوشیدنی چای مانند تهیه می شود، اما هیچ برگ چای واقعی ندارد.

یربا میت گیاهی بومی آمریکای جنوبی است و برای تهیه نوشیدنی ملی آرژانتین، پاراگوئه، اوراگوئه و جنوب برزیل استفاده می شود. در واقع یربامیت در این کشورها 6 به 1 روی قهوه مصرف می شود.

پس چگونه یربا میت در آمریکای جنوبی تا این حد محبوب شد و چگونه در فنجان های چای ما قرار گرفت؟

خاستگاه و تاریخچه جفت یربا (یربا میت)

منطقه خاستگاه یربا میت (Yerba Mate) مملو از فولکلور است. این گیاه که توسط مردم بومی جنگل های پاراگوئه (گوارانی) و برزیل جنوبی (توپی) کشف شد، به عنوان گیاهی “از خدایان” شناخته می شد که بیشتر برای استقامت فیزیکی استفاده می شود. این گیاه یک غذای اصلی برای سبک زندگی وابسته به کشاورزی و عشایری و جنگجویان بود. همچنین برای اهداف دارویی استفاده می شد.

بومیان معتقد بودند یربا میت هدیه ای است که برای حفظ زندگی، افزایش نشاط و شفای بیماران به آنها داده شده است. به عنوان یک گیاه معنوی، یربا مات برای عبادت و اغلب در مراسم مذهبی و دیگر مراسم مهم قبیله ای استفاده می شد.

خواص محرک این نوشیدنی در میان گاوچوهای آرژانتینی (یا گاوچران) محبوب شد، که در طول دوره‌های گاوچرانی یا روزهای طولانی برداشت، یربا مات را برای انرژی می‌نوشیدند. همچنین بعنوان غذای کمیاب در دوره های خشکسالی یا قحطی مصرف می شد. این «قهوه کابویی» را صبح و شب در اطراف آتش می‌نوشیدند.

هنگامی که اسپانیایی ها شروع به استعمار کشورهای سراسر آمریکای جنوبی کردند، فواید سلامتی و انرژی این نوشیدنی بومی را در بین مردم این سرزمین ها مشاهده کردند. آنها این عادت را در پیش گرفتند و با فتح قاره به سرعت این گیاه را گسترش دادند و رواج دادند. برخلاف قهوه و کاکائو، دیگر محصولات آمریکای جنوبی که اروپایی‌ها برای صادرات کشت می‌کردند.

یربا مات یک گونه اهلی نبود و باید از درختان وحشی برداشت می‌شد. قرن ها طول کشید تا اروپایی ها دریابند که چگونه گیاه را به یک محصول قابل اعتماد تبدیل کنند. معلوم شد که “راز” این بود که دانه های یربا مات تنها زمانی جوانه می زنند که از دستگاه گوارش برخی از پرندگان بومی عبور کنند.

چگونه گیاه یربامیت رشد می کند؟

درخت یربا ماته گونه‌ای از خانواده هالی است که برگ‌هایی همیشه سبز دارد و توت‌های میوه‌ای کوچک تولید می‌کند که به گل‌های سفید متمایل به سبز تبدیل می‌شوند. برگ ها و ساقه های نرم اغلب با دست چیده می شوند و سپس در یک محیط کنترل شده خشک می شوند. گاهی اوقات آنها را قبل از شکستن یا برش دادن روی آتش چوب داغ می کنند تا گیاه نهایی برای مصرف ایجاد شود. برخی از انواع یربا مات حتی در سرو یا چوب های دیگر تا یک سال یا بیشتر برای طعم گیری نگه داشته می شوند.

با کیفیت ترین یربا میت در سایه جنگل های بارانی و به دور از نور مستقیم خورشید رشد می کند. این پناهگاه به برگ ها اجازه می دهد تا بیشتر از گیاهانی که در معرض نور خورشید هستند، مواد مغذی و طعم خود را حفظ کنند. درختان وحشی یربا مات فقط هر دو سال یکبار برداشت می شوند، زیرا رشد کامل برگ های آنها بیشتر طول می کشد. در حالی که درختان کشت شده در پایان هر زمستان برداشت می شوند، زیرا به دلیل هرس دقیق، قرار گرفتن در معرض آفتاب و کنترل آب سریعتر رشد می کنند.

یربا میت (Yerba Mate) در سراسر آمریکای جنوبی رشد و کشت می شود. امروزه برزیل بزرگترین تولید کننده این گیاه است و پس از آن آرژانتین و پاراگوئه قرار دارند.

طرز تهیه یربامیت (Yerba Mate)

یربا مات به طور سنتی در کدو یا “ماته” تهیه می شود. در قدیم کدوهای اصلی کاسه ها یا فنجان های کوچکی بودند که از کدوهای توخالی و خشک شده درست می شدند، کدوهای امروزی ممکن است از فلز، سرامیک یا چوب ساخته شوند. یربا یا «علف» را در کدو می گذارند و تکان می دهند، له می کنند یا آسیاب می کنند.

سپس آب سرد را کم کم داخل کدو می ریزند تا زمان جذب سبزی ها را داشته باشد و آنها را برای دم کردن آماده کند. سپس آب داغ (یا گاهی آب در حال جوش) روی سبزی ها می ریزند تا کدو پر شود. گیاهان در آب دم کرده و نوشیدنی شبیه چای تولید می کنند.

گیاه دم کرده یربا مات مانند چای یا قهوهداخل فنجان نمی‌ریزند. در عوض، نوشیدنی را از طریق یک نی فلزی ساخته شده از نقره، مس یا فولاد ضد زنگ با سوراخ‌های کوچک در پایین می‌نوشید. بومبیلا هم به عنوان نی و هم به عنوان یک الک عمل می کند، بنابراین می توان مایع را جرعه جرعه نوشید و تکه های گیاه در کدو باقی می مانند.

استفاده از کدو حلوایی هنوز روش ترجیحی برای نوشیدن یربا میت در آمریکای جنوبی است، روش‌های مدرن امروزی نیز وجود دارند. بسیاری از شرکت‌ها یربا میت را به‌عنوان یک چای گیاهی معرفی می‌کنند، آن را در کیسه‌های چای از پیش بسته‌بندی شده و به‌عنوان یک گیاه برگ‌دار می‌فروشند. یربامیت را می توان مشابه چای سنتی در فنجان چای، قوری، فرنچ پرس یا قهوه ساز دم کرد.

فرهنگ یربامیت (Yerba Mate)

یربا میت (Yerba Mate) به فرهنگ های مختلف در سراسر قاره آمریکای جنوبی انتقال داده شد، سنت نوشیدن یربامیت می تواند در هر کشور متفاوت باشد. هر کدام فرهنگ خاص خود را در مورد تهیه و نوشیدن یربا میت دارند.

برزیلی‌ها از تزریق یربا مات خود به عنوان “chimarrão” یاد می‌کنند که گفته می‌شود در مقایسه با کشورهای همسایه، ملایم‌تر و نرم‌تر است. برزیل کدوی ماتی را «کویا» و الک کاه مانند را «بومبا» می نامد.

در اوروگوئه، مردم محلی همیشه «ترمو»، قمقمه ای مسافرتی برای نوشیدنی مات، حمل می کنند، در خیابان ها راه می روند. و آنها به راحتی می توانند ایستگاه های آب گرم را در طول مسیر خود پیدا کنند تا ترمو خود را دوباره پر کنند.

در پاراگوئه، مردم محلی اغلب از آن به عنوان پایه ای برای عرقیات گیاهی استفاده می کنند. آنها گیاهان دارویی را از یک “yuyera” یا گیاهپزشک محلی تهیه می کنند و گیاهان یا “yuyo” را به نوشیدنی آماده خود برای فواید سلامتی یا طعم اضافه می کنند. دم کرده مات اغلب به عنوان نوشیدنی سرد مصرف می شود که پاراگوئه ای ها آن را “tereré” می نامند. ترره را می توان با آب سرد یا یخ یا آب میوه دم کرد.

در آرژانتین، یک مدل برشته شده از مات اغلب به صورت شیرین در کنار شیرینی های شیرین برای صبحانه یا به عنوان غذای بعد از ظهر در کافه سرو می شود.

چشیدن و مزه یربا میت

یربا مات اغلب به صورت خاکی، گیاهی، علفی و تلخ و شیرین توصیف می شود. یک کف جنگل بارانی تازه را تصور کنید و حالا می توانید طعم یربا میت را تصور کنید.

اما طعم یربا میت بر اساس مناطق در حال رشد، شیوه های کشت و تکنیک های دم کردن می تواند متفاوت باشد. بسیاری از سبک‌های یربامیت حاوی ساقه‌ها و شاخه‌های حساس درخت هستند که می‌توانند طعم چوبی را به چای ببخشند. اگر این گیاه دیر برداشت شود، تانن آن بیشتر از گیاه جوان است که می تواند گیاهی قابض تر و تلخ تر تولید کند. برخی از تولیدکنندگان برگ ها و شاخه ها را برای طعم بهتر برشته می کنند. برخی دیگر گیاه برداشت شده را در ظروف چوبی نگه می‌دارند تا لایه‌های بیشتری از طعم جنگل مانند را ایجاد کنند.

یربا میت ارگانیک Teatulia مربوط به پاراگوئه است. برگ های سبز کوچک جای خود را به بوی علف تازه، چوب و پوست می دهند. و به یک مشروب نرم و زرد طلایی با طعمی متوسط، برشته و خاکی تبدیل می شود.

---

مطالب مرتبط: چای ماسالا (Masala Tea) یک چای تند هندی

---

محتوای کافئین در یربا میت

یربا میت اغلب به عنوان نوشیدنی با انرژی قهوه، طعم ملایم چای سنتی، اجزای شفابخش چای گیاهی و عامل احساس خوب شکلات توصیف می شود. در واقع، گیاه یربا مات حاوی کافئین، تئوفیلین و تئوبرومین است، محرک هایی که در قهوه، چای و شکلات نیز یافت می شوند.

مانند هر نوشیدنی دیگری که از یک گیاه کافئین‌دار تهیه می‌شود، محتوای کافئین یربا میت می‌تواند بسته به نوع گیاه، نحوه پردازش آن و نحوه دم کردن گیاه متفاوت باشد. برخی از گیاهان یربامیت حتی می توانند از نظر قدرت طعم، سطح کافئین و سایر مواد مغذی بسته به اینکه گیاه نر یا ماده باشد متفاوت باشند. گیاهان ماده طعم ملایم تر و کافئین کمتری دارند.

به طور کلی، محتوای کافئین یک نوشیدنی یربا میت معمولا بیشتر از چای سیاه است اما کمتر از قهوه است. اگر مراقب میزان مصرف کافئین خود هستید، همیشه از فروشنده چای خود مقدار کافئین مخصوص یربامیت را که خریداری کرده اید بپرسید.

خرید و نگهداری یربا میت

نگهداری صحیح یربا میت تضمین می کند که تا زمانی که ممکن است تازه بماند. این گیاه واقعاً “بد” نمی شود، اما اگر برای مدت طولانی بماند و در معرض عناصر دیگر قرار گیرد، می تواند کهنه شود. اگر به درستی در یک مکان تاریک خنک، در یک ظرف دربسته غیرشفاف، به دور از نور و رطوبت، و به دور از اقلام انباری مانند قهوه و ادویه‌ها که می‌توانند طعم را به گیاه منتقل کنند، نگهداری شود، یربا میت می‌تواند از یک تا دو سال دوام بیاورد.

خرید چای از یک شرکت معتبر همیشه ایده خوبی است که می تواند به شما بگوید چه زمانی و چگونه یربا میت فرآوری و بسته بندی شده است و همچنین نکات نگهداری را برای کمک به افزایش طول عمر گیاه ارائه دهد.

برای اطلاعات بیشتر در مورد چگونگی مراقبت از چای خود، به صفحه نحوه نگهداری چای ما مراجعه کنید.

آماده سازی و دم کردن یربا میت

نکته پایانی

یربا میت را می توان به سادگی میل کرد، اما شیرین کردن نوشیدنی دم شده با عسل، آگاو یا شکر، یا حتی رقیق کردن آن با شیر یا خامه، مانند چای سنتی، هم معمول است. برخی دوست دارند نوشیدنی را با گیاهان اضافی مانند نعناع طعم دار کنند. برخی دیگر آب میوه یا لیموناد را برای شیرین شدن و طعم دادن به نوشیدنی اضافه می کنند.

تولید محتوا توسط: eBgroup